Arap Baharı Ve Türkiye

– Ortadoğu’da diktatörlükler altında, yıllardır süregelen korkudan sinmiş pasifliği üzerlerinden atmanın mücadelesi, halkın arayışı olarak başlayan Arap Baharı bu nokta ile bizde görülmesi, bir ayaklanmaya gidilmesi söz konusu olmaz. Sahip olduğumuz demokrasi mükemmel olmada de, aksaklıklar yaşansa da imaj bağlamında bu tür ayaklanmaların yaşanacağı bir ortam yok.

Ama Ortadoğu’da bir halk ayaklanması olarak başlayan sonrasında dış güçlerin katılımı ile Arap Baharının çehresinin değişmesi ile yaşananlar farklılaşmıştır. Yıkılan diktatörler ve rejimleri -devrilmeyi hak etmiş olsalar da- onların yıkılması ile gelen bir bahar gözükmemektedir. Filistin’e hala Mısır’ın kapıları kapalı, Libya hala Fransa ile petrol anlaşmaları imzalamış durumdadır.

“Türkiye’de böyle bir dış güçler senaryosu oynanabilir mi?” diye soracaksanız. 28 Şubat sürecinde kurgulanan senaryoların inandığımız günler böyle bir etkinin altına girebileceğimizi göstermektedir. Gerçek dediğimiz gerçek kamuoyunu ikna edildiği şey olarak tanımlanmakta artık. Bunun gerektiği halka inandırılabilindiği sürece Türkiye için de böyle bir ihtimal hep var. Bizde de şartlar olgunlaştırılarak kimi iç unsurlar harekete geçirilip ardından uluslararası baskı devreye sokulabilir. Bu kötümser senaryonun Türkiye’de olmaması için bir sebep yok, bu sadece batılıların ne istediğine ve o bahsettiğimiz iç unsurların harekete geçip geçmemesine bağlı ve tabii ki halkımızın sağduyusu bunu engellemede en büyük destek

– Türkiye bölgesel bir güç, Arap Baharı’nı yaşayan ülkelerinin örnek alabileceği bir konumunda. Bölge halklarına Batılılardan daha samimi bir model. Ve Suriye’ye kapıları açmamızla görüldüğü üzere sığınacakları bir komşu.

– Halkımızın “insani” konularda duyarlılığı çok yüksek.

– Bahar devrimlerinde sonuçlardan yola çıkarsak belirleyici unsur dış güçler olarak gözükmekte.  Medya, eşik bekçileri olarak sayabileceğimiz medya, yazarlar ve din adamları kullanılmakta.

Gülizar Sönmez’e teşekkür ederiz.