– Anılar hep mi kanar ? – Hayır, zamanla kabuk bağlar Çocuk.. – İyileşir mi ? …………………………………………. Zaman Sis olup afilli bir serseri gibi üstüne çöktüğünde her şeyin, yasal mermili kahpe bir silahı tutan eşkıya ellerini bile göremezsin. Binlercesini sıkıp hala soluk alıp almadığını anlamak için batırdığın amerikan işi kasaturadan damlamakta iken oluk oluk kan; yasal adı bile konmamış kayıplar hanesine yazılır uğursuz başarın….. Bakma gelişine göre sırasıyla yazılanlara. An’ da sırayla olmaz hiçbir şey. Bazen eski salaş meyhanenin çilek kokulu ruj izi kalmış rakı kadehinde, bazen de göğsünü hedeflemiş aykırı bir sarışının bakışlarıyla gelir anımsamalar. Nasıl ve ne ile geldiğinde değildir elbet, Her daim hazırlıksız, acemi bulut olmandadır sorun. Direkleri çöker kokusunu solumaktan burnunun, buğulanıverirsin sarsak bir gülümseme yerleşirken yüzüne. Birbiri ardınca gelir anılar ve ardı sıra kanarsın. Soğuk bir demirci ustasının sıcak ve usta işi açtığı özgür sokaklar gibi olmalı yüreğin. Her kıyımın hesabını sorduğun …
Devamı »