Avustralya’da sömürülen bir sürü emeğin ürünüdür 1 Mayıs.Tezgahlarda işlenmiş, kanla, terle yazılmış bir emeğin öyküsü.Tüm dünyanın hikayesidir aslında bu.Nerede ezilen bir yürek, nerede hor görülen bir emek.Bu güne yaslar sırtını.İnanır çünkü onun bayramıdır bu.Hatta analarımızın bayramıdır bu bizim küçümsediğimiz her zaman ihmal ettiğimiz en büyük emekçilerin.Babalarımızın bayramıdır bu gece yarılarına kadar seni düşünerek , beni düşünerek çalışan, ekmeğinin peşinden koşan, gerekirse gece yarısı bile uyumayan atalarımızın bayramıdır.Bu büyük bir övünç emekçilerimiz için fakat neredeler bugün? Neden hiç biri bayramının keyfini çıkaramıyor.Patronlarımıza tatilken işçilerimiz nerede? İnşaatta, fırında,madende,dolmuşta,takside, ev işinde,bebek bakmada…Peki ne yapıyor? Akşama götürecek bir ekmeğin parasını çıkarıyor,ter döküyor,ayakları şişiyor,nasır tutuyor ayakları, beli ağrıyor belki de. Biri de çıkmış bugünün pankartına laf atıyor,kendi siyasi oyunlarını hala bangır bangır işçilerin bayramında kafalara sokmaya çalışıyor.Bari bugün sus be adam, bari bugün vicdanını dinle.Vicdanları artık dilsiz, o ne kadar bağırsada zaten adamlar sağır. Emeğine sağlık anam emeğine sağlık babam.Emeğine sağlık işçi kardeşim.Helal olsun anlından …
Devamı »