Ağlaşanlar oldu. Ciğeri yananlar.. İçi sızlayanlar.. Ama ‘dur’ diyen olmadı. ‘Yapma’ diyen de.. Bosna’da analar ağladı; dünya izledi. Bosna‘da kafalar kesildi; dünya izledi. Bosna’da müslümanların kelleleriyle, kafatasına dönüşünceye kadar futbol oynandı; dünya izledi. Bosna’da bebekler yakıldı; dünya izledi. Bosna’da dört yaşında bebeklere tecavüz edildi; dünya izledi. Bosna’da henüz ‘anne’ diyemeyen şefkat abidelerinin elleri, ayakları ve kulakları kesildi; dünya izledi. Bosna’da binlerce kız bebeği, eteklerinden kan gelir halde bulundu; dünya izledi. Bosna’da ‘güvenli bölge’ ilan edilen yerde halk cıvıldaşırken üzerlerinden tanklarla geçildi; dünya izledi. Bosna’da erkeklerin makatlarına, hanımların bacak aralarına, girdiği yere kadar tüfek sokuldu ve evlatlarının önünde son nefesleri verdirildi; dünya izledi. Bosna’da müslüman kanı bir saniye bile durmadı; dünya izledi. Bosna’da hanımların meme uçları kesilip tesbih yapıldı ve müslümanlara rahat ibadet edebilmeleri için (!) dağıtıldı; dünya teşekkür bile etmedi. Evet.. Bunlar olurken, sırplar haricinde bütün dünya sadece izledi. Katliam olurken sadece ‘ben avrupa’nın bu katliama izin vermeyeceğini düşünüyordum’ diyebildi …
Devamı »